Tympanometria

Badanie, które pozwala na ocenę podatności błony bębenkowej na zmiany ciśnienia w przewodzie słuchowym zewnętrznym. Podczas badania przewód słuchowy zewnętrzny jest szczelnie zamknięty sondą pomiarową. Sonda pomiarowa generuje ton o częstotliwości 226 Hz lub 1000 Hz i mierzy jaka część energii akustycznej została odbita od błony bębenkowej, a jaka przekazana dalej w zależności od zmieniającego się ciśnienia. Wynik prezentowany jest w postaci krzywej tympanometrycznej.

Tympanometria – badanie, które pozwala na ocenę podatności błony bębenkowej na zmiany ciśnienia w przewodzie słuchowym zewnętrznym. Podczas badania przewód słuchowy zewnętrzny jest szczelnie zamknięty sondą pomiarową. Sonda pomiarowa generuje ton o częstotliwości 226 Hz lub 1000 Hz i mierzy jaka część energii akustycznej została odbita od błony bębenkowej, a jaka przekazana dalej w zależności od zmieniającego się ciśnienia. Wynik prezentowany jest w postaci krzywej tympanometrycznej.

Ponieważ najwyższa podatność błony bębenkowej jest wtedy gdy ciśnienie po obu stronach błony bębenkowej jest takie samo, szczyt tympanogramu daje informacje o tym, jakie ciśnienie jest w uchu środkowym. Przy wyniku prawidłowym szczyt tympanogramu znajduje się na wykresie w przedziale pomiędzy – 100 daPa + 100 daPa (u niemowląt od -200 daPa do + 100 daPa).

Wyróżnia się pięć typów krzywych tympanometrycznych:
Typ A – wynik prawidłowy;
Typ B – wynik nieprawidłowy, krzywa płaska, bez wartości maksymalnej; możliwe przyczyny to stan zapalny ucha środkowego, całkowita niedrożność trąbki słuchowej;
Typ C – wynik nieprawidłowy, krzywa jest przesunięta – jest wartość maksymalna; wiążę się z niedrożnością trąbki słuchowej;
Typ As – krzywa spłaszczona, u osób dorosłych może świadczyć o otosklerozie, małej ruchomości kosteczek, u małych dzieci może być to wynik prawidłowy;
Typ Ad – bardzo wysoka wartość maksymalna krzywej, może świadczyć o zerwanym łańcuchu kosteczek.